Çankırı’daki tarihi Çivitcioğlu Medresesi ziyaretçilerini ağırlıyor

Mimar Sinan Mahallesi’ndeki Sultan Süleymaniye Camii’nin yanında bulunan, tarihi 17. yüzyıla dayanan Çivitcioğlu Medresesi, 2004 yılında Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından Çankırı Belediyesi’ne tahsis edildi.

Daha sonra restore edilerek kültür ve sanat merkezi olarak kullanılan, önü bahçeli iki katlı medresede yaklaşık 20 yıldır ney, hat ve ebru kursları veriliyor.

Daha önce tezhip, minyatür ve resim derslerinin verildiği medrese, kültür ve sanat merkezi olarak varlığını sürdürüyor.

“Aslında SULTAN SÜLEYMAN CAMİİ KÜLLİYESİNİN BİR PARÇASI”

Çivitcioğlu medresesinin reisi Nazmiye Çelik, medresenin aslında Sultan Süleymaniye Camii merkezli külliyenin bir parçası olduğunu söyledi.

Binanın daha önce “Taş Medrese” olarak bilindiğini ancak kayıtlara Çivitcioğlu Medresesi olarak geçtiğini belirten Çelik, şöyle konuştu: “Çivitcioğlu Hacı Mehmet Efendi burayı 1754 yılında yeniden canlandırdığı için kayıtlarda bu isim geçerli. Bir süreliğine boş kalan Çankırı Belediyesi, Yapının bakımını üstlendi ve yeniden canlandırdı.” “dedi.

Medresede geçmişte uzaklardan gelen öğrencilerin ağırlandığını belirten Çelik, medrese bahçesindeki sadaka taşıyla öğrencilerin ihtiyaçlarının karşılandığını söyledi.

Artık kültür ve sanat merkezi olarak hizmet veren medreseyi kursiyerlerin ve ziyaretçilerin çok beğendiğini belirten Çelik, şöyle konuştu: “Her gelen buranın huzur verici bir atmosfere sahip olduğunu söylüyor. Özellikle biz burada eğitim almak istediklerini söylüyorlar çünkü biz buranın yaşamını sürdürüyoruz. geleneksel sanatlar ve sunulan hizmetin medrese ile bütünleşmiş olmasıdır.” .

“BURADA HUZUR BULUN DİYORLAR”

Medresede hat sanatı (güzel yazı sanatı) dersi veren Durmuş Gümüş, 8 yıldır burada çalıştığını söyledi.

Genelde üniversite öğrencilerinin kurslara gittiğini, ev hanımlarının da eğitimlere katıldığını belirten Gümüş, şöyle konuştu: “Burada huzur bulduklarını söylüyorlar. Biz de aynısını söylüyoruz, kapıdan girdiğimizde huzur bulduğumuz güzel bir çalışma ortamı var çünkü Bu çalışma ortamına öğrenciler de katkıda bulunuyor, “Öğrencileri gördükçe daha mutlu, daha dingin oluyoruz, daha çok çalışmaya çalışıyoruz.”

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir