“Kapa çeneni!” Bunlar, eskiden acınası durumda olan 25 yaşındaki Muhasebe Müdürü Wesley Gibson’ın, kontrolü eline alıp hayatını biraz şaşırtıcı bir yöne doğru yönlendirirken söylediği sözlerdir.
Kaderin suikastçısı olmak bir iş değil, bunu okuyan herkesin tercih edeceğini umardım ve sanırım çok fazla seçeneğe sahip olmadığı bir iş değil. Ama adama adil oyun, şansına bağlı olmayan Gibson, Jolie-ogling, Freeman’ın peşinden aplomb ile yeni bir çalışma hattına başlar.
Ve Hobbit’teki ilk ünlü buçukluğu oynamak için sıradaki bir adam olan James McAvoy’un, Woo-yakıtlı bir ninja becerisiyle ateşli silahlar kullanabileceğini kim düşünebilirdi ? Evet, insanları ve resimleri yerli yerine oturtmaya çalışan Night/Daywatch’dan Timur Bekmambetov’dur (ve yeteneği alev alev yanıyor), ancak etki, belki de Woo kadar önemli ve heyecan verici. bir balon havuzu.
Yine de, hem kendisinin hem de Bekmambetov’un takdirine bağlı olarak, McAvoy, mizah kırıntıları ve mükemmel bir şekilde perdeli alfa-erkek kibiriyle nedensiz bir aksiyon filminde başrol oynarken, yoldaşlarıyla hala bir yoldaşlık sürdürmeyi başarıyor.
Burada yoldaşlar derken tam anlamıyla rahat oturanları kastediyorum. Ara sıra yaşadığı panik ataklarında, klostrofobisinde, vızıltısında, yalnız hayatında, bir partnerin arkadan bıçaklayan kaltağı (ya da piç), ciddi bir yardıma ihtiyacı olan pislik en iyi arkadaşında şüphesiz kendilerinin küçücük bir parçasını ya da kendi varoluşçu krizlerinin küçücük bir parçasını görenler. içine bir miktar sağduyu geldi ve mali durumlarını kızıştırmak için bir tutkusu vardı.
Örneğin beni al. 24 yaşındayım ve evet işimi seviyorum, yerel şube müdürümün Noel kartı listesinde olabilirim (iyi değil) ama hiç Angelina Jolie’nin motor kaputuna uzanıp arkadan ateş ederken hızlı bir araba sürmeyi hayal etmiş miydim? ben ve Morgan Freeman’a rapor vermek mi? Aradığım cümle nedir? Lanet olsun evet bende var. Tanrım, Gibson aslında rüyayı yaşıyor.
Ne film ne de Gibson için, hepsi koyun saymak, kaygan çekim ve ölüme meydan okuyan pozitifler değil. Dönerken bir menü gibi (tavuk veya balık? Tavuk veya fiiiiiiiishh?!) Wanted , günlük güven sorunlarımızı çözmek için umutsuzca ağrıyor, ama aynı zamanda sağlıksız kamçılamalardan başka hiçbir şeyde akıl almaz fizik ve aksiyon için yer ayırıyor.
Film, zaman diliminde ikisi arasında ustaca hareket ediyor, ancak istenen efektlerin yalnızca %90’ını taşıyor. Mesele şu ki, Wanted büyük ölçüde işe yarıyor, bazı dik açılara sahip olabilirsiniz, ancak tamamen uyumlu değil, belki de alışılmadık bir lider adam ve çalışma süresine tam olarak uymayan bir arsa nedeniyle.
Gibson’ın eğitimi, son noktanın en önemli örneği olarak, oldukça hızlıdır ve onu, emniyetin açık olup olmadığını anlamam için gereken uzayda ölümcül bir silaha dönüştürür.
Yoruma kapalı.